این مطالعه تغییرات pH و اندازه ذرات مدفوع ناشی از تغییرات نشاسته جیره و پتانسیل این تغییرات را به عنوان ابزاری برای تشخیص خطر اسیدوز تحت حاد شکمبه (SARA) در گاوهای شیری ارزیابی کرد.
سلامتی مناسب گوساله برای یک کسب و کار موفق مزرعه و رفاه حیوانات در مزارع شیری ضروری است.
هدف اصلی مطالعه حاضر تعیین این بود که آیا ترکیب جیره بر عملکرد تولیدمثلی در مزارع شیری تجاری با تولید بالا تأثیر می‌گذارد یا خیر.
هدف از این آزمایش بررسی وضعیت تغییر اکسیداتیو و اتوفاژی ناشی از تغذیه کنسانتره بالا در کبد گاوهای شیری بود.
هدف بررسی اثر تغذیه متیونین محافظت شده از شکمبه (RPM) قبل و بعد از زایمان بر شیردهی و غلظت اسیدهای آمینه پلاسما در گاوهای شیری بود.
جیره های وابسته به منابع پروتئین عبوری (RUP) مشتق شده از کنجاله سویا (SBM) به طور کلی دارای لایزین بالا و متیونین کم هستند.
تجزیه شکمبه ای منابع پروتئین ممکن است توسط تیمارهای حرارتی و قندی تغییر کند.
دانش محدودی در مورد تأثیر تغذیه طولانی مدت جیره با کنسانتره بالا (HC) بر روی میکروبیوتای شکمبه، متابولوم و سلول های میزبان وجود دارد.
اختلال عملکرد سد دستگاه گوارش پس از شکمبه ای ناشی از تخمیر بیش از حد در دستگاه گوارش انتهایی ممکن است منبع التهاب محیطی در گاوهای شیری باشد.
